zaczytany

Mieliście kiedyś tak, że po lekturze nie wiecie co o niej powiedzieć? No bo w sumie to przeczytałem, i było fajnie ale jak przychodzi czas, aby przedstawić swoje zdanie, to nagle pustka w głowie. Mam tak niezwykle rzadko, ale właśnie to mi się przytrafiło.

"Neuromancer" to książka z gatunku sci-fi w której wiele się dzieje. Wiele, bo mamy gościa uzależnionego zarówno od cyberprzestrzeni jak i narkotyków, który dostaje drugą szansę. Po całościowym detoksie dostaje możliwość znów podłączyć się do sieci ale w zamian musi wykonać niezwykle trudny włam dla swojego nowego mocodawcy, Armitaga. Z czasem okazuje się jednak, że wspomniany Armitage jest tylko marionetką w rękach innych potężniejszych graczy, jakimi są Sztuczne Inteligencje. 

Mam problem z tą powieścią. Po pierwsze ma juz ona swoje lata, a co za tym idzie nie jestem czytelnikiem, do którego pierwotnie kierował swoje słowa autor. Po drugie z licznych powodów lektura moja była często i namiętnie przerywana innymi obowiązkami. Z tego powodu czytałem z dużymi przerwami i nie mogłem dobrze się wczuć w klimat opowieści. Jest to główna przyczyna, dlaczego nie złapałem bakcyla. A złapać powinienem, ponieważ znaleźć tu można wszystkie znamiona dobrego sci-fi a moze bardziej cyberpunku. Ludzkość masowo podłączająca się do cyberprzestrzeni, wielkie korporacje rządzące światem, wszczepy, ulepszenia i inne augumentacje na porządku dziennym. Sztuczne Inteligencje chcące przejąć władzę nad światem no i grupka bohaterów chcąca ich powstrzymać przy okazji ujawniając ogólnoświatowy spisek. Brzmi nieźle? To dobrze bo i jest nieźle. Ale trzeba się wczuć,czego ja nie osiagnąłem. Z mojej strony książka trafia na półkę do powtórnego przeczytania, tym razem jak będę miał więcej czasu.

Wam polecam "Neuromancera" jeżeli chcecie sięgnąć po klasykę cyberpunku. Po powieść w której po raz pierwszy użyto definicji cyberprzestrzeni albo matrixa. Myślę, że to dobry punkt wyjścia dla wszystkich którzy chcieli by rozpocząć przygodę z tym gatunkiem literackim